سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام،

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی بن ابیطالب و الائمه

«... علی را خواندی کنار خویش.
دستش را هم گرفتی بالا.

کنار خویش هم نمی خواندی همه می دانستند بعد از تو علی است و این علی کدام علی است.
اما کنار خویش خواندی و دستش را هم گرفتی بالا تا همه ببینند.

 همه بشناسند.

 یمنی و نجرانی و هر آن کسی که از هر دیاری آمده بود.

 تازه مسلمان بود یا مسلمان قدیمی.

 همه ببینند و بشناسند.

 دستش را هم گرفتی بالا تا همه ببینند.

و خیالت راحت شد.

و انجام دادی آن فرمان بزرگ را که رسالت ات را در گرو خویش داشت.

و خداوند از تو پذیرفت حبیب و مهر تکمیل بر دین ات نشانید.

و چه نیکو مّهری بود حبیب.

دل های ما را هم به همان مِهر مُهر کرده اند حبیب.

چه می گویم؟ مگر شوخی است؟

خودت به دستان مبارکت مُهر کرده ای دل هایمان را.»

این متن از آنجا ارزش خواندن مضاعف داره که یه حاجی تو مکه (یا مدینه) نوشتش؛ داغ داغه.

حتماً متن کاملش رو ببینید.

این هم از همان پست های «عبارات منتخب»ه.

هر حرف خوبی درباره

حضرت علی(ع)، حضرت رسول(ص)، حضرت مهدی(عج)، غدیر، حج، کربلا و غیره

تو ذهنتونه بفرمایید.

یا علی